De fiets naar je werkdag: dwars door een vossenjacht
Vandaag is het “de fiets naar je werk dag”. Normaal ben ik daar niet zo van. Niet dat ik niet van fietsen houd, maar als ik moet werken vind ik het vooral gedoe. Waarom? Naar mijn idee is het kostbare werktijd, ik kom bezweet aan en mijn gezicht lijkt wel een tomaatje en daarbij moet ik ook vaak naar andere woonplaatsen en dan is de auto het makkelijkst. Maar vandaag lukte het! Mijn afspraak in Doorn ging niet door, dus no excuses!
Voordat ik van huis vertrok had ik al even wat mail beantwoord en een collega telefonisch gesproken, maar nu was het dan echt tijd om de fiets te stappen. Het was 8.30 en om 9.00 uur had ik een gesprek met een aankomend stagiair bij het wijkteam van Rhenendael, in Rhenen (lees op de rand van Veenendaal). Net toen ik op de fiets wilde stappen belde mijn teammanager even voor een telefonisch overleg, prima hoor maar ik zat wel een beetje naar de klok te kijken. Ik moest en zou immers fietsen en om op tijd te zijn, moest ik nu echt wel gaan. Even keek ik naar mijn auto die op de oprit staat te wachten tot ik in zou stappen, maar nee vandaag zet ik bewust door! Na het gesprek trap ik op de pedalen om richting mijn eerste afspraak te gaan. Net op tijd, maar met een bezweet hoofd, nader ik de fietsenstalling en kan ik het niet laten even een selfie te maken. Niet dat ik dol ben op foto’s, maar ik ben trots op mezelf dat ik toch op de fiets ben gestapt. En nogmaals: ik fiets graag en veel in mijn vrije tijd, maar naar mijn werk is anders. Ik poseer voor mijn fiets met het bos op de achtergrond, want het is een prachtige omgeving hier.
Terwijl ik mijn tas uit mijn fietsmand haal zie ik iemand zoekend rondlopen. Ik vraag haar of ik kan helpen. Ja, ze komt voor een gesprek met Mascha van QuaRijn. Dat treft. We gaan samen naar kantoor en ik excuuseer me voor mijn rode hoofd en vertel haar dat het de “fiets naar je werkdag” is. “Oh wat leuk”, zegt ze. “Dat kennen wij niet in Australië, daar fiets je voor ontspanning. De afstanden naar werk zijn veel te groot!” We kletsen nog wat en gaan dan in gesprek. Leuk hoor, deze dame komt stage lopen omdat zij Verpleegkundige is in Australië en nu in Nederland is en graag aan het werk wil., Maar eerst moet haar diploma worden herwaardeerd. Welkom bij QuaRijn! Ik hoop dat je een leerzame stage gaat krijgen en wie weet kunnen wij je daarna een baan aanbieden.
Ik pak mijn fiets en ga richting locatie Over het Spoor. Ik moet daar wat papieren ophalen.. Langs het fietspad bij het Petenbos, kom ik een vriendin tegen, zij is aan de wandel voor de politieke partij en wandelt met Veenendalers om informatie op te halen voor de gemeenteraadsverkiezingen. We maken even kort een praatje en daarna stap ik weer op mijn fiets om mijn weg te vervolgen. Vanuit Over het Spoor fiets ik via het centrum naar locatie De Koekoek.
Het is best druk in het centrum en nu ik goed kijk zie ik allemaal kinderen met hesjes aan. Al gauw blijkt dat hier een heuse vossenjacht aan de gang is. Ik zie links en rechts verklede mensen en de kinderen rennen erop af. Mijn gedachten dwalen af naar mijn eigen jeugd, waar ik ook meedeed aan de vossenjacht. Zowel van school als van de club, ach wat een leuke tijd was dat zeg en wat hebben we een lol gehad. Met een glimlach op mijn gezicht vervolg ik mijn weg.
Aangekomen bij De Koekoek start ik met een overleg met een collega en in de middag staat de begroting op de planning. Ik kom de middag wel door, en ook deze dag is weer veel te snel voorbij. Ik fiets samen met een collega, die vlak bij mij woont en toevallig vandaag ook op de fiets is, richting huis. We kletsen nog wat na over het werk, maar ook over de mooie zonnige dag. Onderweg bedenk ik me ook nog hoe lekker het was zo op de fiets. Maar ook die begroting blijft nog in mijn hoofd hangen. Thuis aangekomen zie ik de auto op de oprit staan. Dan bedenk ik me hoeveel benzine ik heb bespaard, over begroting gesproken. Ik heb mijn eigen energie verbruikt, mooie dingen gezien, herinneringen opgehaald, mensen gesproken, maar bovenal naar mijn werk gefietst! Een tocht die bij elkaar 10,10 km was, nou ik heb het niet gemerkt. Het was heerlijk en daarbij geeft het me een voldaan gevoel. Ik denk dat ik het morgen weer ga doen!
Mascha Versteeg
Adviseur Leren en Ontwikkelen